قَبول دارَم

دُختر خیلی موئمِنی نیستَم

قَبول دارَم بَنده ی خوبی نَبودَم

وَلی خاطرخواه

کَسی هَستم 

بِه اِسمِ 

خُــــــــدا

که وجودشو

تو

تَک تَک لَحظه هام

حِس می کُنَم

و می دونَم یه روزی

زِندگیمو

یه جوری

به مِیلَم دُرُست می کُنه

چه بَسا بِهتر

پَس هیچ وقت ناشُکری نِمی کُنم

برایِ چیزایی

که نَدارَم

بِخاطِر

این

اعتقادی

به خودکُشی

نَدارَم

و اونایی که

خودکُشی می کُنند

رو آدمایِ کوچیکی میبینَم

زندِگیمو با هَمه سَختیاش

دوســـــــت دارَم

 

 

نظرات شما عزیزان:

برچسب‌ها: